LEERDAM - Nog een extra portie jam en een pak houdbare melk, en dan is het 'survivalpakket' klaar. Vrijwilligers van de Leerdamse Gereformeerd Vrijgemaakte kerk rijden parkeerplaatsen langs snelwegen af. Duizenden Oekraïense chauffeurs zijn daar gestrand, omdat ze vanwege de oorlog niet zomaar terug kunnen naar hun vaderland. "Soms beginnen ze te huilen als we slechts een fles water geven, echt bijzonder."
Ze staan al keurig in rijtjes klaar, de voedselpakketten van een van de Leerdamse kerken. Albert de Vries wijst naar de zak appels. "Zijn ze nog goed? Want die vitamientjes zijn echt wel belangrijk voor ze, zeker in deze tijd." Duizenden Oekraïense chauffeurs gestrand langs de weg, Leerdam helpt met voedselpakketten De Leerdammer heeft gelijk. De duizenden gestrande chauffeurs staan soms zelfs dagen achter elkaar - zonder eten - langs de weg geparkeerd. "Ja, de bankrekeningen zijn bevroren. En dan sta je daar, hè. Dat gun je toch je ergste vijand niet? Daarom doen wij mee aan deze actie."
Tienduizenden euro's Drie weken geleden startte Aschwin Cannoo, voormalig vrachtwagenchauffeur, een crowdfunding voor zijn 'broeders en zusters' uit de vrachtwagenwereld. Tot zijn verbazing liep het tot in de tienduizenden euro's. Door het hele land sloten organisaties bij zijn actie aan, en dus ook in Leerdam.
Langs de A27 stoppen we bij een Litouws kenteken. "Ik schat zomaar in dat hier weer een Oekraïens persoon te vinden is", zegt Aschwin. En dat klopt: de hand van chauffeur Maxim komt naar buiten. "Hallo, komt u uit Oekraïne?", vraagt de initiatiefnemer in het Engels. Maxim knikt. "Sorry, sorry, sorry dat jullie dit is overkomen", roepen de vrijwilligers.
Emotioneel Maxim wordt er emotioneel van. Zijn familie is nog thuis, zegt hij. "Het is maar op hoop van zegen dat het goedkomt met ze. Ik kan hier niet weg, want ik moet doorwerken van m'n baas. Ik kan die vrachtwagen hier niet zomaar achterlaten. En o ja, die diesel voor de reis zelf betalen lukt nu ook niet. Het is allemaal ontzettend moeilijk." Andere chauffeurs laten - nadat het pakket met tandpasta en eten is overhandigd - foto's zien van het thuisfront. Plaatjes van hun lachende vrouwen, kinderen en kleinkinderen. Maar ook foto's van hun straat die inmiddels in puin ligt. Zonder dat de vrijwilligers en de chauffeurs dezelfde taal spreken, begrijpen ze elkaar wel. "Hier krijg je toch kippenvel van?", zegt Albert de Vries.
Knuffel Aschwin hoopt dat zijn actie nog wel even door kan blijven gaan. "Het is nog lang niet voorbij, en we hebben geen idee of en wanneer deze mensen wél terug kunnen. Fantastisch dat Leerdam in ieder geval helpt." Chauffeur Maxim zwaait nog een keer en knuffelt de vrijwilligers. "Thank you, thank you."
In samenwerking met mediapartner RTV Utrecht | Roos van Bijnen
