HOEF EN HAAG - Voor veel bewoners met dementie van zorgcentrum Brinkhoef zit een vakantie er niet meer in. Medewerkers bedachten daar wat op: een camping aan huis. Tussen de baguettes, badmintonrackets en dansjes op 'Aux Champs-Elysées' halen bewoners herinneringen op van vroeger. "Ik dacht eerst: wat doen die campingstoelen hier, joh."
Er waait deze week een Franse vlag in Hoef en Haag. En niet zomaar, want zorgcentrum Brinkhoef heeft een volledig Frans thema. Denk: macarons bij de thee, stokbroodjes bij de lunch en af en toe een Frans deuntje uit de speakers. "Leuk zeg", hoor je tussen het geknabbel op de zoete koekjes door. Eén bewoonster geeft de ander een klap op de schouder: "Weet je waar ik nu aan moet denken? Dat ik met mijn drie kleine kinderen op de Veluwe zat. Zo, voor mijn tentje. Gezellig was dat."
Het geeft precies weer waar de zorgmedewerkers van Brinkhoef het voor doen. Om hun bewoners - allemaal met dementie - een fijne zomer te geven. Sommige gaan heus een paar dagen weg, maar voor de meeste is die tijd voorbij. Al is niet iedereen daar rouwig om. Gerrie Lachmeijer (82) moet ineens een beetje grinniken: "Op mijn leeftijd zou zo'n camping ook niks meer zijn, hoor. Moet je 's nachts naar de wc, moet je helemaal naar zo'n hokje lopen."
Nep-camping Toegegeven, zegt Gerrie, het is hier wel een beetje een "nep-camping". De tent buiten staat er vooral voor de sier, en er is eerlijkheidshalve niet écht een zwembad om de hoek, zoals op de bordjes staat. Hij kan zelfs in zijn eigen zachte bed binnen slapen. Maar dat is misschien ook goed, vertelt hij. "Dat er zoveel anders is hier, was eigenlijk al wennen. Nu vind ik het wel leuk. Elke keer als ik die tent zie, moet ik denken aan het kamperen in mijn jeugd."
Ondertussen houdt Rutger Lamers, medewerker bij Brinkhoef, een papiertje omhoog met geprinte stokbroden. In het kader van het Franse thema deze week - vorige week was het Duitsland - is er een speciale quiz. "Wat staat hierop?", vraagt hij aan de verzamelde groep bewoners op de camping. De gok van iemand uit het publiek, namelijk "gezouten haring", wordt niet goedgekeurd. Eenmaal langer bestudeerd komen toch de herinneringen over baguettes naar boven. "Die at ik élke zomer, wist je dat?", zegt een bewoonster. "Ik was gek op Frankrijk, ik kwam er echt elk jaar."
Sokken wassen in de wasbak Voor begeleider Danny van Kuil is hun camping-plan stiekem al geslaagd. Niet alleen vanwege die herinneringen, ook omdat bewoners van verschillende afdelingen nu samen macarons zitten te eten. "We hoorden al dat mensen tegen elkaar zeiden: gezellig, ik ga een keer koffie met je drinken. Dát is al mooi: dat we op die manier hun wereld weer een beetje vergroten."
Het zijn van die kleine dingen waar bewoners weer van opfleuren, merkt Van Kuil. Vorige week, na het eten van Duitse bradwursten, vroeg iemand haar: "Kunnen we even onze kleren gaan wassen, zoals ik dat vroeger op vakantie deed?" En dus stond Van Kuil met een bewoner sokken schoon te maken boven een wasbak. "Wel binnen, trouwens. Maar dat maakte allemaal niet uit. Die mevrouw was weer even terug op die ene camping van tientallen jaren terug."
'Onze breinen zijn oud' Terwijl 'Avec Toi' uit de speakers klinkt, denkt Gerrie vast aan volgende week. "Volgens mij zitten we dan in Oostenrijk", zegt hij. "Goed hoor, dat ze elke week een ander thema doen. Onze breinen zijn al een beetje oud, hè. Het is goed als ze ons deze zomer weer een beetje prikkelen."
