REGIO - De Nijmeegse Vierdaagse zit er nu al een tijdje op. De laatste dag – traditioneel afgesloten met de feestelijke intocht over de Via Gladiola – bracht voor veel deelnemers uit de regio een mix van uitputting, trots en ontlading. Voor Bea, Henri en Lucy, die de hele Vierdaagse met SRC spraken, was het opnieuw een bijzondere dag. En hoewel het feest bij aankomst groot was, keken ze ook alvast vooruit: komt er een volgende editie voor hen?
Bea: pijn, een blauwe heup en toch: “Het is het allemaal waard” Voor Bea van Buren (59) uit Kapel-Avezaath was de laatste dag niet de makkelijkste. Na zo’n 10 kilometer kreeg ze last van haar heup, mede door haar heuptasje dat irriteerde op de plek van een eerdere operatie. “Ik kon bijna geen stap meer zetten”, vertelt ze. Met hulp van haar wandelmaatje, de steun van familie en flink wat pijnstillers wist ze toch de finish te halen – om 16.30 uur op de Wedren. Thuis ontdekte ze twee flinke blaren én een blauwe heup. “Maar het is het allemaal waard.”
“Mijn wandelmaatje loopt voorop en mijn mascotte vosje draag ik met trots. En de gladiolen én tekening van mijn dochter maken zo’n groot evenement compleet.” Of ze volgend jaar weer meedoet? “Ik denk het wel”, vertelt ze enthousiast.
Henri: “Een prachtige afsluiting – en volgend jaar misschien langs de kant” Henri van de Pol (56) uit Maurik begon zijn vrijdag al om 02.30 uur. Om 04.04 uur ging hij van start, voor de laatste 50 kilometer. Toen hij onderweg hoorde dat zijn schoonzoon hem mogelijk zou inhalen, voerde hij het tempo op. Rond 12.42 uur kwam hij via de Via Gladiola aan, waar zijn vrouw hem feestelijk opwachtte. Even later volgden zijn dochter Marloes en schoonzoon Kevin, waarmee het gezin weer compleet was.
Henri kijkt met voldoening terug op de week. “Ik heb genoten. Volgend jaar sla ik een jaartje over om als toeschouwer te kijken – maar het jaar daarna? Dan ben ik er waarschijnlijk gewoon weer bij. Dan loop ik de 40 kilometer.”
Lucy: “Via Gladiola was magisch – volgend jaar zie ik dan wel weer” Tielenaar Lucy Jager (26) begon de dag wat vlak, maar na 20 kilometer barstte het feest los. “Vooral de Via Gladiola vond ik erg gaaf”, zegt ze. Rond 15.48 uur passeerde ze de finish en bleef daarna met haar vader langs de route om andere wandelaars aan te moedigen. De blaren bleven deze keer gelukkig uit.
Of ze volgend jaar weer meedoet, weet ze nog niet. “Als ik nog eens meedoe, wil ik minder focussen op de snelheid. Je lichaam heeft pauzes nodig – als je op tijd start, haal je de finish ook op tijd.”
Vooruitblik De Vierdaagse van 2026 vindt plaats van 15 t/m 18 juli. De vraag of onze drie wandelaars dan opnieuw aan de start verschijnen, blijft deels nog open. Bea lijkt al voorzichtig ‘ja’ te zeggen, Henri neemt sowieso even pauze, en Lucy laat het afhangen van hoe het voelt.
