REGIO - De zon klimt langzaam boven de horizon terwijl duizenden wandelaars hun veters strikken en zich voorbereiden op de grootste wandelmars ter wereld: de Nijmeegse 4Daagse. Voor de een is het een jaarlijks terugkerende traditie, voor de ander een nieuwe uitdaging. Maar allemaal hebben ze één doel: de finish halen en onderweg genieten van het avontuur. We spraken verschillende deelnemers uit het Rivierengebied en Vijfheerenlanden over hun motivatie, voorbereiding én verwachtingen.
"De vrijdag is één groot feest" Hoewel sommige deelnemers de dagen niet van elkaar willen onderscheiden – “het is gewoon allemaal feest”, aldus Bea van Buren (59, uit Kapel Avezaath) – is er toch een dag die vaak als favoriet naar voren komt: de vrijdag. “Overal feest, muziek, mensen langs de kant… en natuurlijk de intocht op de Via Gladiola,” vertelt Eldert Harreman uit Tiel, een doorgewinterde wandelaar van 77 jaar, die dit jaar voor de 35e keer meeloopt. “Dat moment, die bloemen… dat is waarvoor je het doet.”
Eerste keer of de vijfendertigste, de spanning blijft Voor Lucy Jager (26), geboren in Tiel, wordt het haar eerste keer. “Samen met mijn vriendin Manon ga ik de uitdaging aan. We trainen veel samen, maar soms ook apart door ons werk. We hebben bijvoorbeeld al de Bogenroute in Dodewaard gelopen. Onlangs deed ik 38 kilometer op zaterdag en 20 op zondag. Zo bouwen we het langzaam op.”
Aan de andere kant van het spectrum staat Eldert, die al 34 medailles op zak heeft. “Ik begon ooit in groepsverband bij de ANWB en loop nu met oud-collega’s. We trainen met regiotochten in Culemborg, Tiel, Rhenen en Opheusden. Dat hoort er gewoon bij.”
Ook Henri van de Pol (56) uit de regio traint fanatiek. Hij loopt voor de vierde keer de 4Daagse en kiest voor de 50 kilometer. “Sinds maart doe ik veel tochten, onder andere in Zuid-Holland en de Walk for Freedom. Soms wandel ik gewoon 30 kilometer naar mijn ouders voor een kopje koffie. En dan weer terug. Ik loop eigenlijk het hele jaar veel. De afgelopen jaren heb ik ook veel Kennedymarsen gedaan.” Zijn favoriete dag? “De derde. Die is het zwaarst, maar ook het mooist. Lekker afzien, dat maakt het bijzonder.”
Voorbereiding: van wandelwol tot kamferspiritus De een zweert bij traditionele wandeltochten in de regio, de ander bij goede schoenen en slimme middeltjes. Lucy: “Ik gebruik elke avond kamferspiritus tegen blaren en slik magnesium voor mijn spieren. En: wandelwol is écht goud waard zodra je last krijgt.”
Bea pakt het anders aan: “Ik loop vooraf twee keer 20 kilometer met mijn wandelmaatje. Dat is voor mij genoeg. Ik bereid me al jaren op dezelfde manier voor en dat gaat prima.” Het geheim volgens haar? “Geniet van alle dagen en maak er een feestje van.”
Henri voegt daar zijn eigen, nuchtere tip aan toe: “Na de eerste dag laat ik mijn voeten intapen bij de EHBO. Daarna loop je de Vierdaagse fluitend uit.”
Samen uit, samen thuis Of je nu voor de eerste keer loopt of al tientallen keren, veel deelnemers doen het niet alleen. Wandelen is ook een sociaal avontuur. Lucy vertelt enthousiast: “We slapen in Beuningen bij vrienden en hebben zelfs al een keer de route van Beuningen naar Nijmegen gewandeld om te oefenen. Het is zó fijn om dit samen met iemand te doen. Als het even tegenzit, slepen we elkaar er wel doorheen.”
Ook Eldert heeft al jarenlang hetzelfde wandelmaatje, afkomstig uit zijn ANWB-tijd. “Hij gaat nu voor zijn 25e Vierdaagse. We praten veel onderweg, ook over lichamelijke kwaaltjes en tips. Dat helpt écht.”
Bij Henri is er zelfs sprake van een sportieve strijd in huis. “Mijn dochter Marloes Deknatel en haar vriend Kevin Vogelpoel lopen ook mee, net als ik 50 kilometer. Opgeven is geen optie – niemand wil het hele jaar horen dat het níét gelukt is!”
De finish in zicht Hoe groot is de kans dat ze het halen? Voor Lucy is het duidelijk: “Als je begint met de gedachte dat het niet lukt, dan gáát het ook niet lukken. Een positieve mindset is het halve werk.” En dat geldt ook voor de anderen. Of ze nu blaren hebben, regen trotseren of zere voeten masseren – het doel is helder. “Ik hoop voor 100% te slagen,” zegt Eldert. Henri is daar nog stelliger in: “100%. Geen twijfel mogelijk.”
En dat is precies waar het in de Vierdaagse om draait: niet alleen de afstand, maar vooral het doorzettingsvermogen, de verhalen en het samen onderweg zijn.
