CULEMBORG - Wat ooit begon als een bescheiden initiatief van de lokale horeca en een jongerenwerker, is in dertig jaar uitgegroeid tot een internationaal gewaardeerd blues festival. Gerard Cocu, al jaren betrokken bij de organisatie van Culemborg Blues, blikt terug én vooruit.
Van bluesroute naar festival In de vroege jaren negentig vonden de Culemborgse horecaondernemers dat er te weinig levendigheid in de stad was. Ze klopten aan bij jongerenwerker Patries Kraan met het idee om een bluesroute op te zetten, geïnspireerd op het concept in Utrecht: bluesbands die in verschillende cafés zouden spelen en na een uur zouden doorschuiven naar de volgende locatie. Afsluiten gebeurde op een klein podium voor het oude stadhuis.
Al snel bleek dat de organisatie van zo'n route te veel was voor één persoon. Daarom werd er na twee jaar de Stichting Culemborg Blues opgericht. Daarmee werd een stevige basis gelegd voor de groei van het evenement.
Nationale en internationale erkenning De eerste edities vonden plaats in juni, maar die periode viel vaak samen met grote sportevenementen als het EK of WK voetbal en de Olympische Spelen. De organisatie besloot daarom uit te wijken naar de vierde zaterdag in augustus. Dat bleek een schot in de roos. Sindsdien zijn de bezoekersaantallen blijven groeien en kreeg het festival ook internationaal erkenning. Zo werd Culemborg Blues in 2019 uitgeroepen tot ‘Best Festival’ door de European Blues Awards. Dit jaar ontvangt het festival ook de prestigieuze ‘Keeping the Blues Alive Award’ van de Dutch Blues Foundation.
Optredens die blijven hangen Als Cocu gevraagd wordt naar zijn persoonlijke hoogtepunten, hoeft hij niet lang na te denken: “Het zijn meer de losse optredens die me te binnen schieten. Het optreden van Normaal in de kerk, Popa Chubby uit de VS, Dan Owen uit het Verenigd Koninkrijk, Harlem Lake en Meryn Bevelander.” Een bijzonder moment dat hij nooit zal vergeten is de legendarische foto van de blikseminslag tijdens een optreden.
Culemborg Blues heeft zich altijd aangepast aan de tijd, zonder de roots van de blues uit het oog te verliezen. “We geven jonge talenten bewust een kans, ook als ze niet binnen de traditionele bluesstromingen vallen,” aldus Cocu. Een goed voorbeeld is de energieke band Five Dollar Shake, winnaars van de Dutch Blues Challenge. “Andere festivals twijfelen nog weleens om ze te boeken, maar wij geven ze graag het podium.”
Het feit dat Culemborg Blues al dertig jaar succesvol is, heeft volgens Cocu alles te maken met de gemeenschap eromheen. “We hebben een trouwe groep sponsoren, vrijwilligers en vrienden die ons jaar na jaar steunen. En niet te vergeten de gemeente Culemborg, die ons altijd goedgezind is.”
Een bijzonder jubileumjaar Voor de dertigste editie heeft de organisatie extra uitgepakt. Dankzij jarenlange reserveringen is er nu een ruimer bandbudget, waarmee ook op vrijdag vier bands op het hoofdpodium zullen spelen. Daarnaast valt het festival samen met Blues @ The Factory in de Gelderlandfabriek op donderdag. “Eigenlijk hebben we zo een bluesweekend van drie dagen gecreëerd”, zegt Cocu.
Ook hebben vrijwilligers en vrienden suggesties mogen doen voor de programmering. Dat heeft geleid tot een gevarieerd programma met zowel gevestigde namen als jong talent, en met stijlen die variëren van traditionele blues tot Southern Rock en psychedelische invloeden.
Terugblikken én vooruitkijken Hoewel er geen grootse terugblik op de afgelopen dertig jaar gepland staat, wordt er wel nagedacht over een vervolg op het fotoboek dat na de twintigste editie verscheen. “Dat zou een mooi document kunnen worden om deze bijzondere mijlpaal vast te leggen”, aldus Cocu. Wat betreft de toekomst blijft de organisatie optimistisch, ondanks de uitdagingen.
“Dit jaar zijn er meer dan vijftig festivals gestopt vanwege stijgende kosten en regeldruk. Ook wij merken dat het steeds lastiger wordt, zeker op het gebied van vrijwilligers. Maar de afgelopen tien jaar hebben we ook allerlei hobbels genomen. Als het aan mij ligt, blijven we bezoekers nog jarenlang een mooie dag bezorgen met oude én nieuwe blueshelden.”
