CULEMBORG - Nog een paar weken en Molen Johanna in Culemborg-West gaat weer draaien. “De nieuwe roeden zijn onlangs geplaatst en het is nu wachten op de vier busselneuzen en het hekwerk”, vertelt molenaar Martin Bluijs. Hij kan niet wachten tot ‘zijn’ molen’ weer gaat draaien.
Onveilig Maar wanneer dat precies is, weet de molenaar nog niet. “Ligt ook een beetje aan het weer”, laat hij weten. “Maar hopelijk wel voor de zomervakantie.” De reden dat de wieken eraf werden gehaald is omdat de constructie niet meer veilig was, vertelt Martin. “De wiek kon afbreken met alle gevolgen van dien.” Dus werd besloten tot een reparatie.” Dat is alweer tweeëneenhalf jaar geleden, dus sinds die tijd staat de molen stil. Alhoewel stil… elke zaterdag laat Martin zijn molen heel voorzichtig een paar minuten draaien. “Anders rot het binnenwerk en komen er insecten in.”
Aerodynamica Zodra het hekwerk er wordt ingezet kunnen de busselneuzen worden geplaatst. “Dat kun je een beetje vergelijken met vliegtuigvleugels”, legt Martin uit’. Hij is blij dat er weer busselneuzen worden geplaatst. “Toen in 1972 de molen gerestaureerd werd koos men voor een goedkopere optie zonder busselneuzen. Gelukkig worden ze nu wel geplaatst wat betekent dat de molen meer aerodynamica heeft en dus met minder wind toch meer kracht heeft. De molen draait nu veel efficiënter. En het heeft ook minder onderhoud nodig omdat de busselneuzen van aluminium zijn.”
Proefdraaien Zodra de restauratie klaar is, kan er proefgedraaid worden. Dat luistert volgens Martin erg nauw. “De molenaars gaan de molen goed afstellen en dan kan de grondzeiler weer koren gaan malen.” En dan zal de molenaar weer zo’n tien uur per week in de molen te vinden zijn. Als vrijwilliger welteverstaan. Als molenaar zorgt Martin er onder meer voor dat de molen goed wordt schoongehouden, maar hij zorgt ook voor de inkoop van graan, hij vult zakjes en leidt klassen en belangstellenden rond. “Wie de molen wil bezoeken moet kijken of de blauwe wimpel uithangt. Want dan ben ik er”, lacht Martin. “Op die dagen leid ik graag belangstellenden rond.”
Heftig Martin is enthousiast als hij over de molen praat, maar geeft ook aan dat het best heftig is om molenaar te zijn. “Het kost veel tijd en het is een grote verantwoording om te zorgen dat alles op de juiste wijze gebeurt. Het is dan ook een gevaarlijk apparaat.” Maar de molen is zijn lust en zijn leven en hij is blij dat de molen weer wordt zoals die was. “Straks kunnen we weer genieten van het zoevende geluid dat de wieken maken!”
In september wordt tijdens de Wereldfeestdag de molen officieel geopend.
