CULEMBORG - En dan ineens krijg je een berichtje op je Instagram-account of je mee wil doen met een proeftraining met het bobsleeteam…Het overkomt de 25-jarige atlete Jamie Verweij uit Culemborg. “Ik sport veel en ben veel op de atletiekbaan en sportschool te vinden. En ik plaats regelmatig foto’s en filmpjes van sprint- en krachttrainingen en wedstrijden op Instagram. Dat heeft dus blijkbaar de interesse gewekt van een bobsleeër.”
En niet zomaar een bobsleeër, maar de piloot van de tweemansbob van het Nederlands team. ‘We zoeken nog een remster in het Nederlandse team; wil je een proeftraining doen?’ was waar het berichtje op neerkwam. “Nou, dat wilde ik natuurlijk wel”, reageert Jamie lachend.” Lijkt me leuk, waarom niet?”
Karretje op rails Van het een kwam het ander en zo trainde Jamie, in het dagelijks leven werkzaam als fitnesstrainster, onlangs mee met het team in Winterberg, Duitsland. “Niet op ijs uiteraard maar achter een karretje op rails om de techniek te oefenen.” Die eerste keer was superleuk, vertelt de vrolijke Jamie. “Ik vond het wel spannend. Ben ik goed genoeg?” Het is ook totaal iets anders dan een ‘gewoon’ sprintje laat ze weten. “Bij de sprint heb je een startschot waarop je reageert. Bij bobsleeën bepaal je samen met de piloot wanneer je start. Timing is ook hier cruciaal! Om vervolgens zo lang en hard mogelijk te rennen en precies op het goeie moment in de bobslee te springen. En dan is het vertrouwen op je piloot en weten wanneer je moet remmen.” Blijkbaar ging het goed tijdens de training want Jamie kreeg positieve feedback en ging met een goed gevoel weer huiswaarts. Terecht, want vorige week ontving ze een brief van de Bobsleebond waarin stond dat ze bij de voorselectie zit. “Super!”
Pijnlijke rug “Ik hoop natuurlijk dat ik in de selectie kom! Maar mocht dat niet gebeuren dan is dit al een superleuke ervaring.” Vindt ze het niet eng om in een echte bobslee te stappen en met een topsnelheid van zo’n 150 kilometer per uur naar beneden te glijden? “Ik heb begrepen dat je van de snelheid niks merkt. Maar je schijnt het wel aan je rug te voelen”, lacht ze. Maar eng vindt ze het niet. Als het aan haar ligt zou ze ook wel mee willen doen aan het onderdeel skeleton (een Olympische wintersport die lijkt op een kruising tussen rodelen en bobsleeën. Het grote verschil is dat de deelnemers bij skeleton niet met op hun kont zitten of op hun rug liggen, maar plat op hun buik liggen, red).
Testdag In september staat weer een testdag op het programma met het team op het trainingsveld van Papendal. Daarna wordt gekozen wie er uiteindelijk mee mag met de trainingen op ijs in de winter en dus wellicht mee mag doen met de Olympische Spelen in 2026. Jamie hoopt dat ze het zover schopt. “Dus het is heel belangrijk om fit te blijven”, laat ze weten. Ze zal dan ook veel (blijven) sporten en aan wedstrijden meedoen. “Ik wil me altijd blijven verbeteren.”
Onderhouden “Stel dat ik in het team kom, dan is het echt niet altijd trainen trainen trainen”, vertelt Jamie. “Het team moet bijvoorbeeld zelf de bobslee onderhouden. Dat betekent dus veel schuren en kleine reparaties uitvoeren. Gelukkig heb ik wel een technische achtergrond dus dat zit wel goed. En anders vraag ik het aan mijn vader.” Het mogen deel uit maken van een team ziet Jamie ook wel zitten. “Als atlete met de discipline sprint ben je best wel solistisch. Om deel uit te maken van een team zie ik als een nieuwe prikkel, een mooie verandering.” Tot die tijd zal Jamie zich blijven focussen op ‘haar’ afstanden: de 100 en 200 meter sprint. “Nu is het een kwestie van fit zijn en blijven en hopen op een plaats in de selectie. Maar ik vind het al een eer dat ik gevraagd ben”, besluit ze.
