VIANEN - Het kwam allemaal door het online-gokken, een verslaving die in coronatijd door verveling was ontstaan. Die uitleg gaf een voormalig financieel medewerker van een Vianens bedrijf in de Utrechtse rechtbank. De man wordt ervan beschuldigd dat hij in dertien maanden tijd bijna twee ton heeft verduisterd van zijn werkgever.

In aanwezigheid van de twee directeuren van het familiebedrijf betuigde de vijftiger uit IJsselstein in de rechtbank meerdere keren spijt voor het schenden van hun vertrouwen. Hij bezwoer dat hij zijn leven had gebeterd en dat het nooit meer zal gebeuren. Maar volgens de officier van justitie en de reclassering is er zonder gepaste straf en een stevige stok achter de deur een grote kans op herhaling.

Steeds grotere bedragen
De 'financial controller' werkte al een jaar of vijf voor het bedrijf met zo'n twintig werknemers en een jaarlijks omzet van ongeveer tien miljoen euro, toen hij vorig jaar april begon met het achteroverdrukken van forse bedragen. Hij deed in zijn eentje de financiële administratie van het familiebedrijf, waardoor hij redelijk vrij spel had.

Voor een 'batch' van meerdere betalingen aan verschillende leveranciers had hij de handtekening nodig van een van de directeuren. Maar voor hij de uit te voeren betalingen naar de bank stuurde, verving hij een van de namen en rekeningnummers door een rekeningnummer dat op zijn eigen naam stond.

De bedragen die hij verduisterde werden steeds groter. Vorig jaar ging het om ruim 55.000 euro en in de eerste vier maanden van dit dit jaar om 108.000 euro. Tot hij begin mei tegen de lamp liep. Het bedrijf liet de administratie onderzoeken door een externe accountant na een melding van de bank dat er iets niet klopte met de betalingen.

Lening
De man zou meteen hebben bekend dat hij geld had verduisterd. Niet alleen door te rommelen met de betalingen, maar ook door een lening die hij van de directeur kreeg om medische kosten voor zijn ernstige zieke buitenlandse schoonvader te bekostigen. Hij kreeg daarvoor 20.000 euro, die hij zichzelf uitbetaalde als voorschotten op zijn salaris en bonussen.

Maar volgens de directeur nam zijn inmiddels ontslagen werknemer uiteindelijk veel meer op dan het afgesproken bedrag. Hij zegt dat hij alles wil terugbetalen, maar het bedrijf is toch maar een civiele rechtszaak gestart om het hele bedrag terug te krijgen. Als dat niet lukt, zou dat in deze strafzaak ook nog mogelijk zijn via een ontnemingsvordering van het Openbaar Ministerie.

Hulp gezocht
De IJsselsteiner zegt dat hij via de GGZ inmiddels hulp heeft gezocht om van zijn gokverslaving af te komen. Hij gaf toe dat hij nog wel een paar keer had gegokt, nadat hij tegen de lamp was gelopen. Maar een maand geleden had hij naar eigen zeggen al zijn abonnementen op goksites opgezegd. Al werd hij wel "nog steeds doodgegooid met reclame voor het online-gokken."

Desondanks zijn de officier van justitie en de reclassering er nog niet gerust op dat hij niet in herhaling valt. En ook de rechters vroegen zich af of hij oprecht spijt had en niet alleen sociaal wenselijke antwoorden op vragen over zijn gedrag.

De man heeft inmiddels een nieuwe baan, maar het is een soortgelijke functie als bij zijn vorige werkgever. Al zou hij tegen zijn nieuwe werkgever hebben gezegd dat hij, om niet weer in de verleiding te komen, geen zelfstandige betalingen wil kunnen doen.

Stok achter de deur
Volgens het OM is bewezen dat de man in elk geval 178.000 euro heeft verduisterd. Hij schrok flink toen de officier uitlegde dat de richtlijn voor het langdurig verduisteren van grote bedragen een gevangenisstraf van negen maanden tot een jaar is. Omdat een celstraf de behandeling van de man zou doorkruisen, eist de officier echter de maximale taakstraf van 240 uur.

Als stok achter de deur zou de rechtbank hem daarnaast een geheel voorwaardelijke gevangenisstraf op moeten leggen van zes maanden, met een proeftijd van drie jaar. Hij moet meewerken aan schuldhulpverlening, behandeling van zijn verslaving en controle op zijn gokgedrag. Als hij zich niet aan die voorwaarden houdt, kan hij alsnog achter de tralies belanden.

De opluchting was duidelijke hoorbaar toen de man van de rechtbank het laatste woord kreeg. "Ik schrok enorm van de eerste woorden van de officier van justitie, maar ik kan mij in haar strafeis vinden. Als u mij dat oplegt, mag ik van geluk spreken. Ik heb zelf op internet gezocht naar de mogelijke straf. Dan ga je toch met knikkende knieën zitten voor de rechters", zei hij.

Of de rechters er net zo tegenaan kijken als de officier van justitie wordt over twee weken duidelijk bij de uitspraak.