
LEERBROEK - Een keiharde klap deed het Leerbroekse huis van Eline van Zee zondagavond trillen. Eenmaal buiten is het nog veel erger dan ze dacht: een motorrijder ligt zwaar bloedend tegen haar voordeur aan. De man zal zijn val niet overleven. Bij Eline zit de schrik er twee dagen later nog steeds in. "Ik woon hier nu een jaar, en dit is al het tweede ongeluk in deze bocht. Ongelofelijk."
Voorzichtig plukt Eline wat onkruid uit haar voortuin. Op de plek waar het ongeluk gebeurde - bij haar voordeur - heeft ze ook maar wat bloempotten neergezet. Als een soort herdenkingsplekje, verduidelijkt ze. "Ik voelde me zondagavond zó machteloos. Ik kende deze man helemaal niet, maar het verdriet van zijn familie gaat door merg en been."
Het is vrij rustig op de Weverwijk, een polderweg in Leerbroek. Af en toe een trekker of een auto, een enkele fietser. Kom je uit de polder, dan ken je die wegen wel. "Ik vrees dat ze verraderlijker zijn dan je denkt", aldus Eline. Ze zijn vrij smal, met zo nu en dan een lichte bocht. Een paar maanden geleden is er - pal voor Elines woning - ook al een ongeluk. "Heel eerlijk gezegd voelt deze weg vaak aan als een racebaan. Zo hard wordt er gereden, terwijl je de bochten wellicht niet altijd verwacht."
'Alsof je in een film zit'
Wat er zondag precies is gebeurd, weet de politie ook nog niet. Wel is bekend dat het misgaat in de straat waar Eline woont. Een 42-jarige man uit Gorinchem is daar samen met een andere man aan het motorrijden - allebei op een eigen motor. Om onbekende redenen komt de Gorcummer tegen de gevel van Elines huis aan. Hulpdiensten kunnen hem niet meer redden. De andere motorrijder schrikt door de klap en belandt in de sloot, maar blijft ongedeerd.
Eline zat op het toilet toen het gebeurde, vertelt ze. Het was precies de plek in huis waar de motorrijder tegenaan klapte. "Het hele huis zat te shaken. Uit een soort paniek ren je naar buiten en dan weet je gewoon niet wat je ziet. Het voelt alsof je in een film zit - dat je wilt helpen, maar dat zelfs de hulpdiensten niks meer kunnen doen. Dat voelt dan zo ontzettend rot."
Rozen van de familie
Er zijn familieleden van de omgekomen man bij Eline langs geweest. Ze brachten witte rozen, Eline vertelt wat ze zondagavond heeft gezien. Terwijl ze de rozen in een emmer met water zet, zegt ze: "Ik ben dan wel geschrokken, maar ik kom er wel overheen. Zijn familie moet nu een papa en een zoon missen. Dat is vreselijk."
© Stichting Publieke Omroep Buren, Culemborg, Vijfheerenlanden en West Betuwe (1983-2023)