CULEMBORG - Deze maand heeft de Culemborgse schrijfster Tracy Schuurman haar biografie De steen op mijn maag uitgebracht. Het is het authentieke en aangrijpende levensverhaal van de 74 jarige Tracy.
Haar leven begon positief, had zelfs een rooskleurige start. Zij werd geboren in de idyllische omgeving van kasteel Heemstede in Houten bij Utrecht. Ze is nog geen drie jaar oud als zij haar beide ouders verliest. Dit wordt het begin van de vele verliezen die haar leven kenmerken.
Pleeggezin
Samen met haar anderhalf jaar oudere zus komt ze terecht in een pleeggezin in Jutphaas. In dit snelgroeiende gezin worden hoge eisen aan de twee meisjes gesteld. Er is geen ruimte voor hun emoties. “Ze hadden al zeven kinderen onder wie twee tweelingen. We moesten papa en mama zeggen, maar daar zijn we snel vanaf gestapt,” blikt Schuurman daarop terug. Ze leert veel meer te geven dan te nemen vanuit de overtuiging dat ze hier ooit een beloning voor zal ontvangen. Dit wordt de voedingsbodem voor haar verdere leven waarin zij steeds denkt het geluk gevonden te hebben in een nieuwe relatie, maar waar de verliezen haar blijven achtervolgen.
Rustiger vaarwater
De schrijfster vertelt dat ze inmiddels in rustiger vaarwater is terechtgekomen. “Ik ben met pensioen en ik heb mijn laatste verlies verwerkt door dit van me af te schrijven. Er is zelfs een nieuwe liefde in mijn leven. Mijn vijfde.” Gedeelten van dat proces zitten in de epiloog van De steen op mijn maag. Schuurman zegt dat ze het fijn hebben samen. “Hij woont in Amstelveen en dat betekent voor mij lekker latten, dus een Latrelatie onderhouden. Ik geniet van de drukte en de reuring van de Randstad en kom terug in de Betuwe om me weer over te geven aan de rust die hier heerst. Dat is fijn in de levensfase waarin we nu zitten en die hij ‘de laatste wagon’ noemt.”
Gespannen sfeer
Voor een schrijver is een ongelukkige jeugd een goudmijn. Bij de Culemborgse schrijfster blijkt het verblijf en de gespannen sfeer in het gezin in Jutphaas een voedingsboden geweest te zijn voor haar reactiepatronen en de manier waarop ze later relaties aanknoopte. En die dus de basis vormen voor haar autobiografie “Onze pleegmoeder was constant overspannen. Mijn zus en ik deden pogingen om dat op te vangen. Ze kreeg geregeld aanvallen van hysterie. Wij gingen haar dan kalmeren en over haar moederen. Daardoor ben ik nooit echt kind geweest.”
Schuldgevoel
Ze joegen haar ook na met de opmerking dat ze dankbaar moest zijn voor alles wat ze voor haar en haar zus deden. “Dat leverde mij een schuldgevoel op en daardoor ging ik me uitsloven. Dat is ook de reden dat ik altijd mensen en vooral mannen ging oprapen in mijn leven. Dat deed ik in de verwachting dat ze mij dan zouden zien staan. Met mijn huidige partner is dat gelukkig heel anders.”
Manipulatief
In de beleving van de auteur was haar stiefmoeder manipulatief. Zij torste een groot ongenoegen met zich mee over het grote gezin dat ze draaiende moest houden. “Ze trok dat gewoon niet,” constateert de schrijfster achteraf. “Ze mopperde tegen haar man over ons om zich af te reageren. En ze zette hem tegen ons op. Dat leidde tot emotionele verwonding. Ik ben er aan gewend geraakt. De eerste twee relaties die ik had, vertoonden ook die patronen. Ik heb dat zelf laten gebeuren. Ik dacht dat dit normaal was, omdat ik geen ander voorbeeld heb gehad. Het voelde als dezelfde spanning als in mijn pleeggezin. Ik was er vertrouwd mee. ”
Klaar mee
Eigenlijk was Schuurman wel klaar met relaties. En ze was er volgens haar ook nog niet klaar voor toen deze ‘vijfde’ man zijn intrede deed in haar leven. “Een stadsgenote van mij heeft ons aan elkaar gekoppeld. In het begin alleen een kopje koffie met elkaar doen. Nee, ik was niet op slag verliefd,” zegt de schrijfster. “Hij had wel veel inlevingsvermogen. Toen dacht ik: ‘Ik kan hier wel wat mee’. Ik trok altijd mannen met een rugzak aan. Nu tref ik er één die de mijne durft uit te pakken en die de inhoud aankan. Ik leef tegenwoordig in het nu en mijn motto is: pluk de dag.”
Smaak te pakken
De Culemborgse auteur heeft niet het gevoel dat haar stiefvader en -moeder over haar schouder hebben meegekeken tijdens het schrijven van De steen op mijn maag. “Ik heb hun kinderen geïnformeerd per brief dat mijn debuut uit is. Als ze het lezen staat het ze vrij om erop te reageren.” Schuurman heeft de smaak van het schrijven te pakken gekregen, maar is nog niet aan een ander boek begonnen. “Ik sluit ook niks uit. Ik weet nu dat ik het kan.”
Verkrijgbaarheid
De steen op mijn maag is voor € 22,50 te koop bij iedere boekhandel en de gebruikelijke online kanalen. Zelf heeft de schrijfster ook een voorraad aangelegd om aan de man te brengen. Ze is te bereiken via tracyschuurman@hotmail.com.
© Stichting Publieke Omroep Buren, Culemborg, Vijfheerenlanden en West Betuwe (1983-2024)