SRC Regio-nieuws

Bestuurders beschouwen 2 - Burgemeester Gerdo van Grootheest van Culemborg

CULEMBORG - In deze reeks artikelen delen bestuurders van de gemeenten binnen ons uitzendgebied hun visie op actuele, maatschappelijk en lokale thema’s. In deze tweede aflevering is burgemeester Gerdo van Grootheest van Culemborg aan het woord. “Welke rol ik het belangrijkste vind? Er zijn zoveel rollen in dit mooie ambt. Dat vind ik juist zo leuk. En ik vind ze allemaal belangrijk. Van liefdevol tot streng.”
 
“Het is een bijzondere tijd waarin we leven. De verschrikkelijke oorlog in de Oekraïne met alle gevolgen van dien. De vluchtelingen. De hoge energieprijzen en stijgende prijzen van boodschappen. De armoede waar veel mensen op de één of andere manier mee te maken krijgen. De woningnood en stikstofcrisis. Veel mensen voelen zich daardoor onzeker over de toekomst. Dan is het belangrijk dat ze zich ergens thuis voelen. Dat er naar hen als mens wordt omgekeken. Ik ben er trots op dat Culemborg de verantwoordelijkheid pakt om er voor onze bestaande én nieuwe (tijdelijke) inwoners te zijn. Culemborg is al jaren een Vrijstad. Iedereen is er welkom. En we kijken in deze stad naar elkaar om. Wat mij betreft blijft dat zo.”
 
Wens voor Culemborg
De wens van de burgemeester is dat Culemborg, in deze onzekere tijd, mensen perspectief kan  bieden. “Dat we oog blijven houden voor elkaar. Dat we denken vanuit een gemeenschap in plaats van de optelling van individuen. Dat mensen zich thuis voelen en hier een toekomst kunnen opbouwen. Dat iedereen zich veilig voelt en Culemborg ervaart als een fijne stad om in te wonen, te werken en te leven. Dat we een gemeenschap vormen die trots is op Culemborg en we dat ook uitdragen.”
 
Meer aandacht
Van Grootheest vindt het verder belangrijk dat mensen meer aandacht voor elkaar hebben. “En dan bedoel ik échte aandacht. Dus je even in een ander verplaatsen. En dan niet gelijk zeggen dat de ander zich eerst maar eens in jou moet verplaatsen. Van de zomer las ik een interview met acteur Nasrdin Dchar dat mij weer inspireerde. Je open stellen voor de situatie van een ander. We lijken het een beetje verleerd. Vragen stellen en luisteren in plaats van direct oordelen. Het geluk, de pijn of verdriet van een ander tot je laten doordringen in plaats van in de bubbel van het eigen gelijk te blijven hangen. Zonder dat er direct iets tegenover voor jou persoonlijk tegenover staat behalve het verhaal van de ander.
 
Zoals bijvoorbeeld over de Culemborgse groep boeren die ik ontmoette daags na het verschijnen van het rapport van Johan Remkes. Een gesprek over feiten en fictie die door de lucht vliegen. Het gevoel in de steek gelaten te worden en niet gezien te worden. Met tranen in de ogen dat er mensen zijn die hun boodschappen niet meer kunnen betalen. Dat er natuurlijk iets moet gebeuren om de natuur te redden. Over omgekeerde vlaggen en groepen ook in onze stad die tegenover elkaar staan en niet meer met elkaar praten. Terwijl ze misschien over de stip op de horizon wel hetzelfde beeld hebben. Met een stevige handdruk gingen we uit elkaar.
 
Ik hoop dat wij in onze unieke Vrijstad ons wat vaker willen verplaatsen in de ander. De brug oversteken zoals de treinen dat elke dag vele malen over onze spoorbrug doen. Het verhaal van de ander tot je willen laten doordringen. En dat betekent heus niet dat we het over alles eens hoeven te worden. En ook niet dat je je hoeft te schamen hoe goed jij het misschien hebt. Het betekent wel dat wij met al die verschillende situaties, meningen en achtergronden één stad zijn.”
 
Persoonlijke doelen
Voor Van Grootheest staan persoonlijke doelen niet voorop. “Veel belangrijker vind ik dat ik op een bescheiden manier mag bijdragen om het leven in Culemborg elke dag een stukje mooier te maken. Niet voor niets heb ik aangegeven dat ik beschikbaar ben voor een herbenoeming als burgemeester van Culemborg. Ik zou het geweldig vinden als ik me als burgemeester mag blijven inzetten.”
 
Supervrijwilligers
Als Van Grootheest tot slot over de Culemborgse vrijwilligers praat, hoor je hoe trots hij is. “Zoals gezegd kijken we in Culemborg naar elkaar om. En als er mensen zijn die dat vol overgave doen, dan zijn dat onze vrijwilligers. Zij voelen zich betrokken en hebben iets voor anderen over. Of dat nu gaat om vrijwillig ouderen van A naar B te brengen, of vrijwilliger zijn bij een sportclub of de schuldhulpmaatjes of de mantelzorgers. Echt, Culemborg heeft heel veel vrijwilligers en daar ben ik enorm trots op. Samen maken we Culemborg.”

Meer Regio-nieuws