
CULEMBORG - Ongeloof, wanhoop en verdriet. Paul Janssen staat verslagen te kijken naar zijn verwoeste huis in Culemborg. Over twee weken zou hij er in gaan wonen, maar afgelopen nacht brandde het grotendeels uit. "Ik kan nu even niet overzien of ik dit allemaal opnieuw op ga bouwen."
Terwijl Paul de schade opneemt, komt de een na de ander naar hem toe. Een knuffel, een praatje: iedereen leeft met hem mee. "We zijn hier allemaal ons eigen huis aan het bouwen, dus we kennen elkaar goed", legt hij uit. "Dit raakt iedereen. Het had ook hun huis kunnen zijn."
Alles zelf bouwen
Dat iedereen zijn eigen huis bouwt, komt door de bijzondere plek waar de brand vannacht was. Het is het Pioniersveld in Culemborg, een plek waar tien woningen gebouwd worden, ontworpen door de bewoners zelf. "We bouwen alles in eigen beheer, dus we doen zoveel mogelijk zelf. De afgelopen anderhalf jaar ben ik hier minstens twee dagen per week bezig geweest."
Zijn huis was net af. "Het enige wat er nog moest, was de aansluiting van stroom en water. Dat liep iets vertraging op, waardoor we er over twee weken in zouden trekken. Dan zouden wij het eerste van de tien huizen zijn dat bewoond zou worden, een mijlpaal waar we allemaal naar uitkeken. En dan dit."
Gillen, schreeuwen, huilen
De verwoestende brand ontstond afgelopen nacht in het huis van zijn toekomstige buren. "Wij sliepen al op het terrein, in een klein gebouwtje. We werden wakker van herrie, en zagen direct een rode gloed door de ramen", blikt Paul terug.
Zie ook: Bijzondere nieuwbouwwoning volledig in de as gelegd door brand
Zijn grote angst bleek werkelijkheid. "Je hoopt nog dat het niet bij ons is, maar toen we buiten kwamen, zagen we gelijk dat het tiny house van de buren helemaal in lichterlaaie stond, en dat de brand ook oversloeg naar ons huis. Het enige wat je kunt doen, is wachten op de brandweer. En gillen, schreeuwen en huilen, emoties uiten."
'Vrees dat ik alles weer moet slopen'
Weer andere buren komen vandaag een kijkje nemen. Het lijkt voor iedereen onwerkelijk: waar gisteren nog een tiny house stond, is de grond nu helemaal zwartgeblakerd. "Er is niets meer van over, nee", ziet ook Paul. "En we hebben geen idee hoe dit heeft kunnen gebeuren. Er was nog niet eens stroom."
Zijn huis staat nog wel overeind. "Maar zoals je ziet, staat het op palen. Die zijn helemaal verbrand, en het dak aan deze kant ook. Ik moet natuurlijk nog het onderzoek afwachten, maar ik ben bang dat die palen te erg verbrand zijn om het huis nog steeds te kunnen dragen. Dan is dus de vraag of we ze simpel kunnen vervangen, of dat we alles weer moeten slopen. Ik vrees eigenlijk het ergste, als ik de schade zo zie."
En dus is de vraag wat Paul en zijn vrouw nu gaan doen. "De komende nacht slapen we hier in elk geval niet. We boeken wel een hotelkamer ofzo, even weg van deze plek. En dan straks uitzoeken hoe het zit met de verzekering. Maar als ik alles opnieuw op moet bouwen, ga ik daar wel over nadenken. Wil ik dit weer anderhalf jaar?" Hij draait zich nog eens om en slaakt een diepe zucht. "Ik probeer vandaag mijn emoties maar even uit te schakelen. Dit is gewoon verschrikkelijk."
Geschreven door mediapartner Omroep Gelderland
Bekijk hieronder hoe de brandweer de brand bestrijdt:
© Stichting Publieke Omroep Buren, Culemborg, Vijfheerenlanden en West Betuwe (1983-2023)