HAGESTEIN - Het was een schooljaar om nooit te vergeten, vonden juffen Irene en Simone. Niet eerder maakten ze zulke bijzondere lesdagen mee als afgelopen jaar. En daarom presenteerde hun o.b.s. Meester Vos vandaag hun speciale corona-magazine, met ruim 70 verhalen van kinderen, ouders en leerkrachten. "Ja, het was een beetje saai, maar ik kon wél in mijn pyjama blijven zitten."
Het is feest in Hagestein. Muziek galmt door de speakers, leerlingen springen opgewekt op en neer. Zij aan zij, zoals ze 'normaal' altijd al deden. Het is een schril contrast met hoe een groot deel van het schooljaar was. "Thuiswerken, hè", verzucht Mats (groep 5). "Mochten we wéér niet naar school toe. Nou, wel balen was het. De juffen deden supergoed hun best, maar ik miste iedereen wel heel erg."
Leerkrachten Irene Verboom en Simone Ploeg zagen dat er nog veel meer verhalen zoals die van Mats waren. Zonde om niet te vertellen, vonden ze. "We dachten: zo'n gekke tijd als deze maak je nooit meer mee", vertelt Verboom. "Dit is een onderwerp dat gewoon in de geschiedenisboeken belandt. Daarom besloten we om ons eigen geschiedenisboek te maken. Zodat we onthouden hoe bijzonder dit eigenlijk was."
70 verhalen In een (hopelijk) eenmalige oplage over thuiswerken vallen er in het magazine ruim 70 verhalen te lezen. Bijvoorbeeld over hoe er werd geruzied over wie de iPad wanneer mocht. Of dat al die meetings na een paar weken toch wel een beetje lang begonnen te duren. Als groep 6 het magazine openslaat, is er gegrinnik te horen. "Dit vind ik écht het grappigste verhaal", wordt er door de klas heen gejoeld. "Deze jongen schreef dat zijn mama wel strenger dan de juf was."
Onderwijsassistent Simone Ploeg is blij dat het coronatijdperk langzaam ten einde lijkt te komen. Iedereen begon elkaar gewoon te missen, zegt ze. "Het is dat contact met mensen. Dat je even je hand op iemands schouder kan leggen. Die mooie lachende gezichtjes van die kinderen, dat ga je het meest missen, ondanks dat je ze op een beeldscherm ziet."
Niet alleen negatief Reden te meer om die ervaringen te bundelen, vonden ze bij Meester Vos. Iedere leerling kreeg er vandaag eentje mee naar huis. En heel bewust vroegen ze niet alleen naar de negatieve ervaringen. "Het was namelijk leuk en apart tegelijkertijd", vertelt Sophie (groep 8). "Je kunt ineens veel meer met je ouders zijn, bijvoorbeeld. En gezellig samen eten. Maar aan de andere kant zie je je vriendinnen en juffen niet."
Ze zijn "supertrots" op hoe hun leerkrachten het al die maanden hebben gedaan, zegt Nadir (groep 6). "Ze deden echt mega hun best om het leuk te maken voor ons. Dat is fantastisch. Want volgens mij was het voor onze juf ook helemaal niet zo leuk."
Voorbij Zo tegen het einde van het schooljaar hoopt hij stiekem wel dat die coronatijd een keer voorbij is. "Nou, eindelijk. Ik kon thuis dan wel beter concentreren, en toch is het hier veel beetjes meer leuker."
