Schaatsveteraan over de tocht der tochten: 'Wil zo graag nog een keer'
Dinsdag 4 januari 2022 | Roos van Bijnen
LEXMOND - Van een juichende menigte in Dokkum tot bevroren ogen en de immense vreugde als de 200 kilometers erop zitten. Precies 25 jaar geleden zaten we aan de buis gekluisterd om schaatsers de Tocht der Tochten te zien rijden. En bij de duizenden deelnemers zaten er ook een hoop uit deze regio bij. Een terugblik op de rit die voor velen de tour van hun leven was. "Dat gevoel van déze schaatstocht is met niks te vergelijken."
Met souplesse trekt Herman Stuij (78) zijn schaatsen aan. Knoopje erin, beschermers eraf en gáán. "Hup, zullen we maar een rondje maken?", vraagt hij als hij het ijs van de Vechtse Banen betreedt. Het is een prachtsport als je het hem vraagt, dat vooropgesteld. Maar ja, niets is voor hem zo mooi als de Elfstedentocht. "Het is een prachtgezicht door al die Friese dorpen. Met het gejuich van de menigte ga je als vanzelf over het ijs heen."
'Lijkt alsof je vliegt' Toen, op die bewuste 4 januari in 1997, was de Lexmondse Herman deelnemer 13.622. "Als ik nu weer mee zou doen, ben ik nummertje 4.000; kun je nagaan hoeveel mensen er in de tussentijd zijn afgehaakt of door leeftijd zijn weggevallen."
Wat die tocht dan de Tocht der Tochten maakt? Herman moet lachen. "Ja, dat je met duizenden tegelijk klaar staat. Dat het signaal dan afgaat en je rennend - zo goed als het kan - het ijs op gaat. Het was een stukje kouder dan het vandaag is; toen was het -10. Maar als je eenmaal bezig bent, lijkt het of je vliegt. Je wordt gewoon meegesleept in het gevoel van de Elf Steden."
Gezien zijn mooie leeftijd ('maar ik ben nog geen tachtig, hè') hoopt Herman alleen wel dat de volgende tocht niet nóg een kwart eeuw op zich laat wachten. "Al vrees ik voor het ergste, want die klimaatverandering is niet mals. Wel train ik nog wekelijks. Het is niet alleen gezond en leuk, zo ben ik ook voorbereid. Want ja, stel dát het ineens kan, dan rij ik als de wiedeweer naar Friesland, dat begrijp je."
Wanneer is de volgende tocht? Een Elfstedentocht dit jaar zit er zeer waarschijnlijk niet in. De kans op een periode waarin het even koud was als in januari 1997, is sinds het begin van deze eeuw bijna met de helft afgenomen. Maar als die er komt, staan Arnold en Herman gewoon op het ijs. "Nog één keer die rit rijden, dat wens ik het allerliefste", zegt Herman. "Maar niet bluffen, hè. Als ik gezond blijf en het weer meezit, dan moet het zelfs op m'n tachtigste nog lukken."
Dit artikel is tot stand gekomen in samenwerking met RTV Utrecht.